युवक भानु युवती शशी प्रकाश छरिदेऊ ।
जोश र जाँगर समाल यहाँ उन्नती गरीदेऊ ।।
युवक बोले मधुरो स्वर देशले बोल्नेछ ।
युवाले सोधे देशले आफ्नो वेदना खोल्नेछ ।।

युवाले हेरे देशले आफ्नो नजर हेर्नेछ ।
युवाको साथ भेटियो भने काया नै फेर्नेछ ।।
युवाले चिम्ले देशले पनि चिम्लिन्छ नजर ।
एकता भइ अगाडि बढे नहुने के छ र ।।

युवक सारा सुतेछन् भने यो देश सुत्नेछ ।
जुरुक्क युवा उठेछन् भने यो देश उठ्नेछ ।।
युवक सारा लम्केर हिँडे यो देश लम्किन्छ ।
धतिका तारा चम्केछन् भने यो देश चम्किन्छ ।।

युवक जुटे यो देश पनि जुटेर जानेछ ।
युवक फुटे यो देश पनि फुटेर जानेछ ।।
गहमा आँशु मुटुमा गाँठो मलिनु मुहार ।
युवाकै बाटो हेर्दैछन् आमा कुरेर दुवार ।।

छोप्नुछ छाती मागेर टालो इज्जतै रहेन ।
जीवन भरी मागेरै बस्न मुटुले सहेन ।।
म कति बाँचु ढुङ्ग्रामा मोही आजीवन मागेर ।
दुःखको पर्दा च्यातन युवा अवत जागेर ।।

जुन जोगी आयो झलक्क हेर्छु दुबै कान चिरेको ।
जन्मेरै आउँदा मागेर खान त्यौ झोलि भिरेको ।।
मागेर खाने त्यो झोली खोसी च्यातेर फालिदेऊ ।
उन्नती मार्ग पहिल्याउ युवा चिराग बालिदेऊ ।।

भोकामा तिमी अन्न हौ युवा प्यासका पानी हौ ।
मुटुका तिमी धड्कन् हौ युवा आँखाका नानी हौ ।।
हावा र हुरी हुण्डरीसँग उडेर हुँदैन ।
काँतर रुन्छ संघर्षसङ्ग युवा त रुदैन ।।

विकृतिसँग जुधन युवा अरिङ्गाल बनेर ।
विश्वमा युवा चिनिनु पर्छ नेपाली भनेर ।।
जागन जाग युवक सारा कम्मर कसेर ।
रगत रातो बनाउ तातो हुँदैन बसेर ।।

शीतल देऊ तड्पेकालाई छहारी बनेर ।
अशक्तलाई आधार देऊ सशक्त बनेर ।।
देशको दीयो मलिनु भए तेल थप्न पर्नेभो ।
अस्तित्वलाई युवाले मिली संरक्षण गर्ने होे ।।

मेची र काली सबै नेपाली हिमाल तराई ।
छत्तीस वर्ण फूलबारी हाम्रो नठान पराई ।।
काँधमा काँध हातमा हात मिलाउ जुटेर ।
हँसिलो पार आमाको मुख जुरुक्क उठेर ।।
(स्रष्टा ‘कविगुरु’ यज्ञप्रसाद सुवदीको छैठौं कृति कल्पना सङ्ग्रह भाग ३ बाट साभार । बर्दियाली स्रष्टा सुवेदीका हालसम्म १३ वटा कृतिहरु प्रकाशित छन् । आजीवन साहित्य र समाजसेवामा समर्पित रहुनभएका सुवेदी २०७० कात्तिक १ गते स्वर्गवास हुनुभएको हो ।)