प्राण प्यारी प्रियसी

प्रेमिल सम्झना ।

प्रियसी यतिखेर तिमीलाई पत्र कोरिरहेको मितिसम्म मेरो ढुकढुकी चल्दै छ । तरपनि तिमीले यो पत्र हात पार्ने समयसम्म सायद मेरो सास रहन्छ या रहदैन त्यो त देशलाई कतिखेर मेरो रगतको आवश्यकता पर्छ भन्ने कुरामा भर पर्छ । यतिखेर म लगायत केही कमरेडहरु अपरिचित जङ्गलबिच सेनाको निगरानी र घेराउमा परेका छौ । यहाँबाट भागेर जानु हाम्रोलागी कम चुनौतीपूर्ण छैन । तैपनी हामी हाम्रो बिचारप्रति कटिबद्ध छौ । यदि बिचारप्रति गद्यारी गरेर बाँच्नुभन्दा हामीलाई मृत्यु नै प्यारो छ । त्यसैले तिमी समक्ष पुगे या नपुगेपनि यो पत्र कोरेको छु ।

प्रिया मलाई थाहा छ, म बिहे गरेर तिमीसँग एक महिना बिताउन नपाउँदै त्यही पुरानो झुप्रोमा एक रोगी आमाका साथमा तिमीलाइ छाडेर हामी र हामी जस्ता कैयौं सर्वहारा,मजदुर तथा किसान लगायत उत्पिडित वर्गको मुक्तिका निम्ति हामीजस्ता सोझा साझा जनतालाई ढाल बनाइ पसिना र आलो रगत चुस्न पल्किएका सामन्ति,शोषक बुर्जुवाको घाँटी रेट्न भनि अगाडी बढ्नु मेरो रहर र बाध्यता होइन,। आवश्यकता हो, कर्तब्य हो । जसले राष्ट्रले चाहेको बेला राष्ट्रको निम्ति रगत दिन पछि पर्दैन उ नै राष्ट्रको सच्चा सपुत हैन र ?

प्रिया, तिमीलाई थाहै होला, मेरा बुवाले हजुरबाले ल्याएको ऋण तिर्न नसकेको बहानामा जीवनभर सिरानाघर जिम्मल कहाँ हलि  भएरै बित्नुप¥यो । तिम्री दिदी पटक पटक गाउँकै मुखियाको छोराबाट बलात्कृत हुनुप¥यो र कतैबाट न्यायको मुठी नफुकेकोले अन्ततः  आखिर आँपैm आत्महत्या गर्न बाध्य गराइयो । पल्लाघरे जुठे काकालाई  मन्दिरको आडबाट हिडेर देउता रिसाए भनेर गाँउका टाठा बाठा भनाउँदाले धर्मको नाममा हिजो मन्दिरको जग राख्ने ,उनैका खुट्टा भाँचे । 

हिउँद बर्खा धरो कसेर मुखियाको भकारी भरेर मात्र अझै कति बस्ने ? हामीजस्ता निम्नवर्गीय गरिबहरुको गास लुटेर ती पूँजीपति सामन्ती साहुहरु आफ्नो पेट भर्छन् । ती जस्ता कैयन् पीडाका भारीले हाम्रो शिर माथि उठाउनै दिएन् । अझै यति धेरै अन्याय सहेर यस्तो दर्दनाक वर्गीय, जातीय, धार्मिक लगायतको उत्पीडनमा पिल्सिएर, निसास्एिर कति नै पो बाँच्न सकिन्छ र ? आखिर यो सामन्ती राज्यव्यवस्थाको जरो उखेल्नु नै छ र यसको विकल्प बन्दुकबाहेक अर्को के नै पो छ र ?

तिमी आफै सोच त ।

प्रिया, म र मजस्ता कैयौँ उत्पीडनमा परेका कमरेडहरु यो देशमा यो समाजमा भुमिगत रुपमा यही समाज र राष्ट्रको निम्ती क्रान्ति गरिरहेछन् । “प्रतिक्रियावादी राज्यसत्तालाई ध्वंश गर्दै नयाँ जनवादी राज्यसत्ता स्थापना गर्न अघि बढ्नु हाम्रो युगको आह्वान हो ।” यसै क्रममा हाम्रा धेरै कमरेडहरु प्रतिक्रियावादीहरुको बम र बारुदको निशानामा परिसक्नुभएको छ । उहाँहरुले सर्वाहारा वर्गको हितको लडाईमा सहादत प्राप्त गरिसक्नु भएको छ ।

मेरो रगतको प्रत्येक थोपामा ति निमुखावर्गको आँसु परेको छ । ति सर्वहारावर्गको दुख र पिडाले मेरो मुटु पोलिरहेछ । त्यसैले मृत्युको अन्तिम घडिसम्म पनि विद्रोहले घुँडा टेक्ने छैन, भन्नेमा म दृढ सङ्र्कल्पित छु । जवसम्म यो प्रतिक्रियावादी राज्यसत्ता ध्वंश हुदैन, तबसम्म हाम्रो बिद्रोहको यात्रा जारी रहनेछ ।

मलाई बिश्वाश छ  प्रिया , तिमी कुनै कमजोर नारी होइनौ, । तिमीमा ति सामन्ती राक्षसहरुलाई आफ्नो र धरती माताको अस्मिता सुरक्षार्थ लड्न सक्ने महाशक्ति छ । त्यसैले मैले यदाकदा शाहदत पाइहाले पनि एक थोपा आँसु झार्ने छैनौ ,। 

न त शिरको सिन्दर नै पुछ्ने छौ । हातमा छम्छमी चुरा बजाउँदै , रातो साडिमा यो समाजमाझ बिद्रोह गर्नेछौ । जसरी यो समाजले हाम्री आमाजस्ता कंैयौ नारीहरु चितामा आहातपूर्ण ढङ्गबाट सति हुनबाट रोक्यो त्यसरी नै तिमीलाई पनि वेरङ्गी बिधवा हुनबाट रोक्नुपर्नेछ । जसको सुरुवाती कदम तिमीले नै चाल्नुपर्छ ।

अन्त्यमा प्रिया,

आमाको राम्रो ख्याल राख्नु,। जसले मजस्तो क्रान्तिकारी योद्दा जन्माउँनु भयो । म शहिद भइहालेमा उहाँलाई आँसु झार्न होइन कि गर्वले छाती फुलाउन भन्नु । यदि म मरेको लास पाउन त खोई गा¥है पर्ला तर पनि खवर थाहा पाएमा मेरो क्रियादान र पुजाआजा गर्नु कुनै आवश्यक ठान्दिन । यसको सट्टा बरु कालीगण्डकी किनारमा दिनभर बालुवा चाल्ने र गिटी कुट्ने भोका बालवच्चालाई एक छाक भएपनि पेटभर खान दिनु । तव मेरो आत्माले शान्ति पाउनेछ । 

मलाईं आशा छ अव यो देशले आमूल परिवर्तनको काचुली फेर्ने छ । सामान्त, देशद्रोही, प्रतिक्रियावादी, साम्राज्यवादीहरु परास्त हुनेछन् । शोषक जमिनदारहरुका गरहामा लालझण्डा फहराई सकेपछि किसान क्रान्तिले मूर्त रुप पाउनेछ । यथास्थितिवादी, संशोसनवादीहरु पतन भएर जानेछन् । पूँजीपति वर्गको अधिनायकतत्व छिटै विसर्जन हुनेछ । अतः हाम्रा हजारौ हजार कमरेडहरुको बलिदानीमा आमनेपाली जनताहरुले जनवादी शासनसत्ताको मिठो रसस्वादन लिन पाउनेछन् । आशा छ एकदिन क्रान्तिको अविभारा पुरा हुनेछ । जनवादी क्रान्ति जिन्दावाद ।

 तिम्रो क्रान्तिकारी प्रेमपात्र

 क्रान्तिवीर : शिव संकल्प