सहयोगका हात बढाऔं

Posted on: 11 May, 2016

मुत्यु र जीवनको दोसाधमा लडिरहेका आठ वटा छोरी र एक छोराका बाबु मिठे भनी चिनीने मिथुन गिरी मुटु रोगका कारण आज अस्पतालको बेडमा सिमित भएका छन् । एघार जनाको परिवार पाल्नको लागि भारतको मन्द्रासमा सामान्य रोजगारी गरी कमाई गरेर गुजरा चलाउँदै आएका उनी व्यथाले थला परेसँगै परिवारको विचल्ली भएको छ ।

जीवनभरको कमाई आफ्नो छोराछोरीको लालनपालनमै खर्चिएका उनी व्यथाले विस्तारमा सिमित गराउँदा उपचार गर्न सकिराखेका छैनन् । आर्थिक अबस्था कमजोर भएका कारण उनी मृत्यु र जिवनको दोसाँधमा पुगेका हुन् । कसैको उपकार पाए जिउने आश गर्दै उनी आफ्नो जिवन रक्षाको लागि आग्रह गरिरहेका छन् । दुर्लुङ वडा नं. २ विसौनाका अधबैशे उमेरका मिथुन थलिएसँगै अहिले घरपरिवारमा आफ्नो अभिभावक कतै गुम्ने त हैनन् भनी त्रास छ ।

यदि उनी उपचार नपाएर जीवन गुमाउन पुगे भने निश्चित छ कि उनको परिवार विचल्लीमा पर्नेछ । भजन गाउने ओठहरु भन्दा सेवा गर्ने हातहरु हजार गुणाले महान हुन्छन् भन्ने गरिन्छ । तपाई हाम्रो एक सानो सहयोगले कसैको जीवनमा नौलो किरण आउन सक्छ । मानवीय सेवा धर्म नै सवैभन्दा उत्तम धर्म हो । भनिन्छ हजार मैनबत्ती बाल्न नसकेता पनि एक मैनबत्ती बाल्न नचुक अर्थात हामी ठूलो रुपमा आर्थिक वा अन्य कुनै कुराले सहायता गर्न सक्दैनौ भने पनि आपूmले सकेको थोरै रकम सहयोग गर्न सकेमा पनि मुटुको व्यथा लिएर मृत्युसँग जुध्दै गरेका मिठेको उपचारमा ठुलो सहयोग पुग्न सक्छ ।

एक गरीव र आर्थिक अवस्था कमजोर भएको परिवारमा ठुलो रोग लाग्यो भने कतिसम्मको दर्दनाक अवस्था हुनसक्दो रहेछ भन्ने उदाहरण आज मिठे बनेका छन् । उनलाई परेको विपत्तिमा सहयोग गर्नु हामी सवै नेपाली दाजुभाईको कर्तव्य हो । राज्यले शक्ति र सत्ताको नजिक भएकाहरुलाई सहयोग गर्दै आएको छ । के मिठे जस्तो गरीव मजदुर रोगले च्यापेर थलिदा राज्यले सहयोग गर्नु पर्ने हैन र ? केही सानो रकम राज्यले सहयोग गर्दैमा कर्तव्य पुरा भएको मानिन सक्छ ? कदापि सक्दैन ।

मान्छेसँग प्रशस्त धन हुन्थ्यो भने जीवन रक्षाको लागि सवैसँग हात किन पसार्नु पर्ने थियो र ? आखिर केही नलागेपछि बाँच्नैका लागि जीवनको भिख माग्नु त प–यो नै । यो जीवन रक्षाको लागि गरिएको याचनालाई सहयोग पुराउनु हामी सवैकोक कर्तव्य हो । सवैले आफ्नो स्थानबाट सहयोगी हातहरु बढाएर मिठेको जीवन रक्षा गरी उनको परिवारको खुशी फर्काउन पहल गरौ ।

यस बिषयमा तपाइको प्रतिक्रिया...!