आस्थाको फूल नफल्दै झर्यो पीडाको पातमा
संझेर अतित टोलाइ रहें अधेरी रातमा
चाहन्थे भेट्न मनको मूर्ति मन्दिर खुलेन
रोएर लाखौं बिन्ति बिसाएँ तस्वीर बोलेन
निभेर गयो आशाको दीयो मुटुको माझमा
श्रद्धाको फूल...
